به نقل از «قدس آنلاین»

غارت منابع ملی/ بهای پروار شدن خودروها، ناترازی بنزین است

تاریخ انتشار: ۳۰ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۵۵۷۶۶

به گزارش قدس آنلاین، یکی از تکراری ترین کلیدواژه‌های چند سال اخیر در ادبیات اقتصاد ایران «ناترازی بنزین» است؛ تقریباً روزی نیست که رسانه‌ها به این مساله نپردازند که در اغلب موارد هم میزان مصرف مردم را مقصر اصلی بروز ناترازی عنوان می‌کنند.

اما اگر کمی ژرف‌تر به ماجرا نگاه کنیم انگشت اتهام را باید به سمت خودروهایی بگیریم که به دلیل کیفیت پایین و عدم همخوانی با استانداردهای روز دنیا دو برابر خودروهای خارجی بنزین مصرف می‌کنند؛ یعنی خودروسوار ایرانی نه اینکه بخواهد بلکه مجبور است برای راندن خودروی خود بنزین زیادی مصرف کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بنابراین نمی‌توان گفت مصرف کنندگان عامل اصلی ناترازی هستند بلکه عامل اصلی خودروهایی هستند که برای حرکت کردن، بنزین بالایی می‌طلبند.

آمار نشان می‌دهد که خودروهای داخلی روزانه بیش از ۴۰ میلیون لیتر بنزین بیشتری مصرف می‌کنند که با قیمت بنزین فوب خلیج فارس، حدود ۲۰ میلیون دلار می‌شود. اگر این عدد را در کل سال ضرب کنیم مشخص می‌شود که سالانه بالغ بر ۷ میلیارد دلار خودروهای داخلی بنزین اضافه می‌سوزانند.

سالانه ۶ میلیون لیتر به مصرف روزانه بنزین افزوده می‌شود

از سویی دیگر نگاهی به تاریخچه مصرف بنزین نشان می‌دهد که علاوه بر مصرف بالای سوخت خودروهای جدید، به دلیل عدم اسقاط خودروهای فرسوده، مصیبت مصرف بنزین روز به روز بیشتر می‌شود؛ برای فهم دقیق این مساله باید اشاره کرد که در سال ۱۳۹۸ مصرف بنزین میانگین ۹۵ میلیون لیتر در روز بود و امروز این رقم به میانگین ۱۱۳ تا ۱۱۵ میلیون لیتر رسیده است؛ یعنی طی ۴ سال، مصرف بنزین ۲۰ میلیون لیتر بیشتر شده است. به بیان دیگر هر سال بین ۵ تا ۶ میلیون لیتر به مصرف روزانه بنزین افزوده شده است.

نکته قابل توجه آنکه در سال ۱۳۹۰ میزان مصرف روزانه بنزین بین ۵۷ تا ۵۹ میلیون لیتر در روز بود که یعنی در طول ۱۲ سال مصرف این سوخت بیش از ۲ برابر شده است در سال ۱۳۹۰ میزان مصرف روزانه بنزین بین ۵۷ تا ۵۹ میلیون لیتر در روز بود که یعنی در طول ۱۲ سال مصرف این سوخت بیش از ۲ برابر شده است.

جلیل سالاری مدیرعامل شرکت پالایش و پخش در این ارتباط با بیان اینکه خودروهای خارجی صدی ۳ تا ۴ و خودروهای داخلی صدی ۱۰ تا ۱۲ مصرف بنزینشان است، گفته است که اگر خودروهای داخلی، استاندارد بودند الان مصرف بنزین در کشور ۶۰ میلیون لیتر در روز بود و می‌توانستیم بیش از ۵۰ میلیون لیتر در روز، بنزین صادر کنیم.

همچنین رضا پدیدار رئیس کمیسیون انرژی و محیط‌زیست اتاق بازرگانی تهران به مهر می‌گوید: سالانه ۱۰ تا ۱۲ درصد مصرف سوخت مایع است، اگر بخواهیم این میزان را هم در مصرف سوخت کشور محاسبه کنیم متوجه می‌شویم در سال ۱۴۰۲ به نسبت ۱۴۰۱ روند افزایش مصرف بنزین را داشته‌ایم که مهم‌ترین عامل آن کیفیت پایین خودروهای داخلی است، خودروهای خارجی در هر ۱۰۰ کیلومتر ۳ لیتر مصرف و خودروهای ایرانی ۱۰ تا ۱۲ لیتر مصرف دارند.

به این ترتیب اگر روال به همین صورت ادامه یابد و سالانه ۵ تا ۶ میلیون لیتر به مصرف بنزین کشور افزوده شود، سال آینده با ورود ۱.۵ میلیون خودروی جدید و عدم اسقاط جامع و کامل خودروهای فرسوده، مصرف میانگین به ۱۱۹ تا ۱۲۱ میلیون لیتر خواهد رسید.

بنابراین اگر تولید بنزین را ۱۱۵ میلیون لیتر در روز در نظر بگیریم یعنی سال آینده مصرف بنزین میزان تولید این محصول را پشت سر خواهد گذاشت و احتمال تبدیل شدن ایران به یک کشور واردکننده قوت می‌گیرد.

ساخت پالایشگاه چاره کار است؟

نکته قابل توجه آنکه برخی از کارشناسان و متولیان دولتی راه اندازی پالایشگاه‌های جدید را چاره کار کاهش ناترازی بنزین عنوان می‌کنند در حالی که این موضوع به منزله پاک کردن صورت مساله است.

طبق تاکید کارشناسان اقتصادی، ساخت و راه اندازی هر پالایشگاه در بهترین حالت ۳ تا ۴ سال زمان می‌برد؛ به عنوان نمونه راه اندازی و تکمیل پالایشگاه ستاره خلیج فارس که یکی از پالایشگاه‌های کارآمد در این حوزه محسوب می‌شود، ۱۲ سال طول کشید.

حال اگر حتی در نظر بگیریم که ساخت پالایشگاه‌ها سریع‌تر انجام شود و قرار باشد بدون ضابطه بنزین به خودروهای پرمصرف داده شود، وضعیت مصرف بنزین چه خواهد شد؟ در شرایط فعلی میانگین سالی ۶ میلیون لیتر به مصرف بنزین کشور افزوده می‌شود، وقتی قرار باشد چاره کار را در ساخت پالایشگاه‌های بیشتر بدانیم قطعاً در مصرف بنزین بیش از پیش اسراف خواهد شد، چراکه در حال حاضر تمامی ظرفیت پالایشگاهی و گاهاً ظرفیت برخی مجتمع‌های پتروشیمی برای افزایش کمی تولید بنزین کشور پای‌کار آمده‌اند تا شکم گرسنه خودروهای داخلی را پر کنند.

باید توجه کرد که در حال حاضر به طور متوسط پیمایش یک خودرو در طول سال حدود ۱۶ هزار و ۵۰۰ کیلومتر است که هزینه مصرف بنزین آن بر اساس قیمت فوب خلیج فارس، در سال ۶۰ میلیون تومان می‌شود. از این رقم ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان توسط مصرف کننده پرداخت می‌شود و بقیه هزینه را دولت در قالب یارانه پرداخت می‌کند.

واردات بنزین؟!

همانطور که سالاری نیز تاکید کرده به دلیل منابع طبیعی موجود در ایران، ما باید یک کشور صادرکننده بنزین می‌بودیم و طبق تاکید مالک شریعتی عضو کمیسیون انرژی مجلس با کاهش ۳۰ درصدی مصرف بنزین، صادرکننده این محصول می‌شویم، اما به دلیل عدم برنامه ریزی و بی اهمیت جلوه داده موضوع اسقاط خودروهای فرسوده و بالا بردن کیفیت خودروهای تولید داخل، در حال تبدیل شدن به واردکننده بنزین هستیم!

در این بین نکته‌ای که مورد غفلت واقع شده هزینه‌ای است که از محل واردات به دولت تحمیل خواهد شد؛ اگر قیمت هر لیتر بنزین فوب خلیج فارس با عدد اکتان ۹۲ را حدود ۶۵ سنت در نظر بگیریم با دلار ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی، ۱۸ هزار و ۵۰۰ تومان و با دلار ۳۷ هزار تومانی، ۲۴ هزار تومان در هر لیتر قیمت می‌خورد. اگر ایران روزانه ۳۰ میلیون لیتر بنزین وارد کند و در این مسیر به دلیل تحریم‌ها نیز متحمل هیچ هزینه اضافه‌ای نشود و حتی هزینه حمل و نقل را نیز در نظر نگیریم، روزانه ۱۹.۵ میلیون دلار صرف واردات بنزین خواهد شد.

در شرایطی که تأمین ارز راه پر پیچ و خمی را طی می‌کند اختصاص ۱۹.۵ میلیون دلار برای واردات بنزین، چگونه ممکن بوده و اصلاً بر چه منطق اقتصادی استوار است؟

باید توجه کرد در حال حاضر بر اساس اعلام شرکت ملی پالایش و پخش سالانه ۸۰ میلیارد دلار یارانه سوخت در کشور پرداخت می‌شود و اگر یارانه بنزین وارداتی هم به این رقم اضافه شود، قطعاً شاهد هدررفت منابع زیادی خواهیم بود.

غفلت از اسقاط فرسوده‌ها

نکته دیگر آنکه حتی اگر بر مصرف بنزین بالای خودروهای جدید چشم ببندیم، برای چشم پوشی از تردد روزانه بالغ بر ۱۲ تا ۱۴ میلیون وسیله متحرک فرسوده هیچ بهانه‌ای نداریم. این آمار زمانی جالب‌تر می‌شود که بدانیم هر خودروی فرسوده تقریباً در روز ۴.۱۳ صدم لیتر بنزین بیشتر از خودروی غیرفرسوده مصرف می‌کند.

به صورت دقیق‌تر، تعداد خودروهای سواری در حال تردد در کشور ۲۱ میلیون دستگاه است که از این تعداد یک میلیون و ۳۰۰ هزار دستگاه که ۶ درصد این خودروها را تشکل می‌دهد فرسوده است. البته اگر سن فرسودگی را ۱۵ سال در نظر بگیریم تعداد این خودروها به ۲.۵ میلیون دستگاه می‌رسد.

۱۲ میلیون و ۵۰۰ هزار دستگاه موتورسیکلت در سطح کشور تردد می‌کند که از این تعداد ۹۰ درصد و به عبارتی ۱۱ میلیون و ۲۰۰ هزار دستگاه موتورسیکلت فرسوده است در کشور تردد می‌کنند.

از یک میلیون و ۱۰۰ هزار دستگاه کامیون، کامیونت و کشنده نیز ۲۵۰ هزار دستگاه (۲۳ درصد) فرسوده است. تعداد اتوبوس‌های درون شهری در حال تردد در سطح کشور ۲۲ هزار دستگاه است که از این تعداد ۱۸ هزار دستگاه و به عبارتی ۸۲ درصد فرسوده است.

۱۳ هزار دستگاه از ۲۳ هزار دستگاه اتوبوس برون شهری در حال تردد در کشور، فرسوده است که این تعداد ۵۷ درصد کل اتوبوس‌های برون شهری را تشکیل می‌دهد. همچنین از ۴۰۰ هزار تاکسی در حال تردد در کشور ۱۹۰ هزار دستگاه فرسوده است که ۴۸ درصد این ناوگان را تشکیل می‌دهد. ۳۴ هزار خودرو دولتی در سطح کشور تردد می‌کند که ۳۲ درصد از این خودروها یعنی ۱۱ هزار خودرو دولتی، فرسوده است.

در این ارتباط محمودی مشهدی شریف رئیس انجمن مراکز اسقاط و بازیافت خودرو به مهر گفت: تا پایان آذر ماه در مجموع ۵۰ هزار خودروی فرسوده اسقاط شده است. البته هدف گذاری ستاد نوسازی ناوگان و اسقاط خودروهای فرسوده، اسقاط ۱۰۰ هزار خودرو تا پایان امسال بود اما به دلیل عدم تصویب و ابلاغ آئین نامه از رده خارج کردن خودروهای فرسوده از سوی دولت، کار به کندی پیش می‌رود.

مشهدی شریف ادامه داد: در صورتی که آئین نامه مذکور تصویب و ابلاغ شود سال آینده از نظر میزان اسقاط خودروهای فرسوده، سال درخشانی خواهد بود.

رئیس انجمن مراکز اسقاط و بازیافت خودرو با بیان اینکه ۳۵ تا ۴۰ درصد خودروها در کشور به مرز فرسودگی رسیده‌اند، گفت: در صورتی که آئین نامه ابلاغ نشود نه تنها اتفاق خاصی در بهبود فرایند اسقاط خودرو نمی‌افتد بلکه وضعیت بدتر هم خواهد شد.

از سویی دیگر بر اساس مصوبه مجلس، سالانه بایستی ۵۰۰ هزار خودرو فرسوده از رده خارج شود که این رقم با روند فعلی اسقاط خودروهای فرسوده قابل تحقق نیست.

استفاده از حمل و نقل عمومی؟

موضوع دیگر آنکه مسؤولان دولتی برای شانه خالی کردن از لزوم رسیدگی به وضعیت ناگوار مصرف بنزین خودروها، تاکید می‌کنند که مردم از حمل و نقل عمومی استفاده کنند این در حالیست که اگر سری به ناوگان حمل و نقل عمومی همچون مترو و اتوبوس بزنید متوجه می‌شوید که در حال حاضر نیز به اندازه کافی از ظرفیت این ناوگان استفاده می‌شود و نه تنها این ناوگان نیاز به نوسازی و به‌سازی دارد بلکه باید مسیرهای بیشتری را نیز برای عبور وسایل حمل و نقل عمومی تعریف کرد.

رئیس کمیسیون انرژی و محیط‌زیست اتاق بازرگانی تهران در این رابطه می‌گوید: رشد مصرف بنزین امسال پیش‌بینی شده بود که ۶ و نیم درصد باشد، ولی بر اساس مطالعه مرکز پژوهش‌های مجلس امسال ۱۲ و نیم درصد رشد مصرف بنزین در سال جاری داشته‌ایم.

به گفته پدیدار، دلیل این افزایش ترافیک‌های سنگین، جوابگو نبودن مترو و اتوبوس‌های حمل‌ونقل عمومی است. در این ترافیک‌های سنگینی که در سطح شهر به وجود می‌آید سوخت زیادی هدر می‌رود.

در این گزارش تنها بخشی از فاجعه مصرف بنزین را به تصویر کشیدیم. اگر دولت به صورت واقعی قصد مقابله با مشکلات مصرف بالای بنزین را دارد باید در گام نخست و البته به صورت همزمان نسبت به اسقاط خودروهای فرسوده اقدام و خودروسازان را ملزم به تولید خودروی باکیفیت کند.

همچنین دولت در گام بعدی باید با بهبود ناوگان حمل و نقل عمومی، زمینه استفاده از این ناوگان را برای عموم مردم فراهم کند تا استفاده از خودروی شخصی اولویت اول مردم نباشد.

منبع: خبرگزاری مهر

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: میلیون لیتر در روز اسقاط خودروهای فرسوده ۶ میلیون لیتر به مصرف مصرف روزانه بنزین خودروهای داخلی حمل و نقل عمومی حال تردد نظر بگیریم پالایشگاه ها هزار دستگاه اسقاط خودرو حال حاضر مصرف بنزین هزار خودرو لیتر بنزین خلیج فارس خواهد شد ۵ میلیون بر اساس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۵۵۷۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ایمنی بالای خودروهای دوگانه‌سوز با سوخت CNG با وجود تخریب‌های مافیای بنزین

کپسول‌های گاز طبیعی فشرده (CNG) برای استفاده در خودروها با استانداردهای ایمنی بسیار دقیق و بالا تولید می‌شوند. این کپسول‌ها معمولاً از مواد با دوام بسیار بالا ساخته می‌شوند تا تحت فشارهای بسیار زیاد و شرایط سخت نیز مقاومت خود را حفظ کنند. به‌طور معمول، کپسول‌های CNG از جنس فولاد، آلومینیوم یا مواد کامپوزیتی سبک و بسیار مقاوم ساخته می‌شوند. این مواد از قابلیت‌های فنی بالایی برخوردارند که امکان مقاومت در برابر ضربه، حرارت و سایر شرایط محیطی را فراهم می‌آورند.

کپسول‌های CNG طراحی شده‌اند تا اطمینان حاصل شود که در صورت بروز تصادف، به جای شکستن و انفجار، دچار ترکیدگی کنترل‌شده‌ای می‌شوند. این ویژگی به کاهش خطر آتش‌سوزی یا انفجار به دنبال ضربه کمک می‌کند. علاوه بر این، کپسول‌ها با ولوهای ایمنی مجهز هستند که در صورت افزایش فشار داخل کپسول به میزان خطرناک، به طور خودکار باز می‌شوند تا فشار اضافی تخلیه گردد و از وقوع انفجار جلوگیری شود.

فرآیندهای آزمایش و تاییدیه‌های متعددی نیز برای تضمین کیفیت و ایمنی کپسول‌های CNG اعمال می‌شوند. کپسول‌ها معمولاً مطابق با استانداردهای بین‌المللی مانند ISO و DOT ساخته و آزمایش می‌شوند. این آزمایش‌ها شامل تست‌های فشار، تست‌های ضربه و تست‌های حرارتی هستند که اطمینان حاصل می‌کنند کپسول‌ها حتی در شرایط دشوار نیز امن باقی بمانند.

این تدابیر ایمنی بالا و فناوری‌های پیشرفته به کار رفته در تولید و نظارت بر کپسول‌های CNG، اطمینان بخش آن است که خودروهای مجهز به این سیستم سوختی از ایمنی بالایی برخوردار هستند و می‌توانند به عنوان یک گزینه امن و مطمئن برای رانندگان و سرنشینان آنها در نظر گرفته شوند.

در سال‌های اخیر، تصورات نادرستی در مورد ایمنی خودروهای دوگانه‌سوز و CNG توسط منافع خاص و گروه‌های فشار، به ویژه مافیای بنزین و خودروسازانی که از تداوم استفاده از بنزین سود می‌برند، ترویج یافته است. این گروه‌ها، به منظور حفظ سهم بازار و منافع اقتصادی خود، اغلب به پخش تصاویر و اطلاعاتی می‌پردازند که تصویری منفی از ایمنی خودروهای CNG ارائه می‌دهند، در حالی که از نمایش واقعیت‌های مربوط به خودروهای بنزینی چشم‌پوشی می‌کنند.

به طور معمول، انفجارهایی که در خودروهای CNG رخ می‌دهند، مربوط به مواردی است که خودروها در مراکز غیراستاندارد و با استفاده از تجهیزات نامناسب دوگانه‌سوز شده‌اند. این در حالی است که خودروهایی که در مراکز معتبر و تحت نظارت‌های دقیق دوگانه‌سوز می‌شوند، با استفاده از مخازن مجاز و مطابق با استانداردهای بین‌المللی، به طور قابل توجهی ایمن‌تر هستند. این مخازن طراحی شده‌اند تا در شرایط فشار و ضربه مقاومت بالایی داشته باشند و احتمال وقوع انفجار یا نشت را به حداقل برسانند.

در مقابل، خودروهای بنزینی که با استانداردهای کمتری در مقایسه با نیازهای امروزی تولید می‌شوند، در شرایط تصادف و یا حتی در حین سوخت‌گیری، دارای ریسک بالای آتش‌سوزی و انفجار هستند. باک‌های بنزینی به ویژه در خودروهای تولید داخل، اغلب از مواد با کیفیت پایین‌تر ساخته شده و به اندازه کافی برای تحمل ضربات ناشی از تصادفات مقاوم نیستند، که این موضوع خود به عاملی برای افزایش خطرات جانی در حوادث رانندگی تبدیل می‌شود.

بنابراین، استانداردهای تولید و نظارت دقیق‌تر بر روند دوگانه‌سوز کردن خودروها و همچنین ارتقاء استانداردهای ایمنی در هنگام سوختگیری صورت گیرد تا از ایمنی سرنشینان و سایر شهروندان در برابر حوادث احتمالی محافظت شود. این تغییر نگرش و افزایش آگاهی عمومی می‌تواند به کاهش تصورات نادرست و افزایش استفاده از راهکارهای ایمن‌تر و پاک‌تر در حمل و نقل کمک کند.

تصور رایج مبنی بر ناایمن بودن خودروهای CNG اغلب توسط گروه‌های خاصی ترویج می‌شود که خود در تولید خودروهایی با استانداردهای ایمنی پایین سابقه طولانی دارند. این گروه‌ها، که سال‌هاست خودروهای کم‌امنیتی را به بازار عرضه کرده‌اند، از این افکار نادرست به عنوان ابزاری برای دفاع از محصولات خود و تولید خودرو با هزینه‌های کمتر استفاده می‌کنند. استفاده از این سوخت در خودروها نه تنها به دلیل فرایندهای سختگیرانه سوخت‌رسانی و استانداردهای بالای ایمنی که در تولید و نصب مخازن CNG رعایت می‌شود، امنیت بالایی را ارائه می‌دهد.

سوخت‌گیری خودروهای CNG معمولاً توسط اپراتورهای مجرب انجام می‌شود که در پروسه‌ی سوخت‌گیری، ایمنی را در اولویت قرار می‌دهند. این در حالی است که در خودروهای بنزینی، افراد عمومی بدون نظارت فنی و اغلب در حالی که سرنشینان داخل خودرو هستند، به سوخت‌گیری می‌پردازند، که این امر خطر آتش‌سوزی را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. با وجود اینکه تصاویر و فیلم‌هایی از آتش‌سوزی خودروهای بنزینی به ندرت در رسانه‌ها منتشر می‌شوند، با جستجوی دقیق‌تر می‌توانید شاهد ویدئوها و گزارش‌های متعددی باشید که آتش‌گرفتن و حتی انفجار خودروهای بنزینی در حین سوخت‌گیری را نشان می‌دهند.

در تأیید نگرانی‌های مرتبط با ایمنی خودروهای بنزینی، صحبت‌های اخیر رئیس پلیس راهور نشان دهنده یک مشکل بزرگ در خودروهای بنزینی است. به گفته وی، مشکلات ایمنی خودروهای بنزینی تولید داخل، به‌ویژه در شرایط تصادفات، بیش از پیش نمایان شده است. این خودروها در تصادفات به جای محافظت از سرنشینان، آسیب‌های جدی به آن‌ها وارد می‌کنند که بیانگر عدم رعایت استانداردهای لازم در ساخت و طراحی باک‌های سوخت است. ساختار و طراحی باک‌های بنزینی در این خودروها به گونه‌ای است که در صورت برخورد با ضربات شدید، خطر نشت و انفجار به شدت بالا می‌رود. تولیدکنندگان داخلی با کاهش ضخامت آلیاژ باک و گاهی اوقات با تغییر در پلتفرم‌های خودروها، استحکامات را به منظور کاهش هزینه‌های تولید، کم کرده‌اند.

همچنین نواقص در طراحی یا اجرای سیستم‌های سوخت‌رسانی، به ویژه در بخش شیلنگ‌های بنزین و اتصالات مربوطه، می‌توانند زمینه‌ساز وقوع حوادث خطرناک شوند. این شیلنگ‌ها که غالباً در معرض شرایط دشوار محیطی و دماهای بالا قرار دارند، گاه به دلیل استفاده از مواد با کیفیت ناکافی و یا به سبب فرسودگی طبیعی، دچار پارگی می‌شوند. نتیجه‌ی چنین وضعیتی، نشت سوخت است که می‌تواند به سرعت شرایط را برای وقوع یک انفجار فراهم آورد.

خودروسازان داخلی، در تلاش برای کاهش هزینه‌های تولید، گاه از تعهدات خود برای افزایش سهم خودروهایی با قابلیت مصرف سی ان جی؛ در تولیدات‌شان چشم‌پوشی کرده‌اند. این در حالی است که آنها ملزم بوده‌اند حداقل سی درصد از تولیدات خود را به خودروهای دوگانه‌سوز اختصاص دهند. عدم پایبندی به این تعهدات نه تنها موجب شده است که پتانسیل‌های کاهش وابستگی به بنزین به‌طور مؤثری مورد استفاده قرار نگیرد، بلکه به ناترازی چشمگیر در تأمین سوخت و افزایش نیاز کشور به واردات بنزین منجر شده است.

این رویکرد، که گاهی اوقات با ادعاهایی مبنی بر ناامنی خودروهای دوگانه‌سوز همراه است، در واقعیت، بیشتر ناشی از محافظت‌کاری صنعت خودرو و حفظ منافع مالی خودروسازان است تا نگرانی‌های واقعی در مورد ایمنی. این ادعاها به کمک باورهای غلط و اطلاع‌رسانی‌های نادرست به عموم مردم، سبب می‌شود که توجه از مزایای واقعی خودروهای دوگانه‌سوز و تأثیرات مثبت آن‌ها بر کاهش آلودگی و افزایش امنیت انرژی کشور دور بماند. این شرایط بر ضرورت نظارت دقیق‌تر و اعمال سیاست‌های محکم‌تر برای اطمینان از اجرای تعهدات و بهبود استانداردهای تولید در صنعت خودرو تأکید می‌کند.

علاوه بر این، بسیاری از حوادث ناگواری که در گذشته رخ داده و منجر به انفجار خودروهای CNG شده است، به دلیل نصب غیراستاندارد و بی‌توجهی به نکات فنی بوده است. در مقابل، خودروهایی که در مراکز معتبر و با استفاده از تجهیزات استاندارد دوگانه‌سوز می‌شوند، از ایمنی بالایی برخوردار هستند و مخازن CNG آن‌ها تحت آزمایش‌های دقیق فشار و ضربه قرار می‌گیرند تا از مقاومت بالا در برابر شرایط سخت و حوادث اطمینان حاصل شود.

در نهایت، باید توجه داشت که تبلیغات منفی و گاهی اوقات مغرضانه‌ای که از سوی برخی طرف‌های منفعت‌طلب در فضای مجازی پخش می‌شود، می‌تواند تصویری نادرست از واقعیت‌ها ارائه دهد. واقعیت این است که خودروهایی که به درستی به سیستم CNG مجهز شده‌اند، نه تنها ایمنی بالایی دارند، بلکه به حفظ محیط زیست و کاهش آلودگی هوا نیز کمک شایانی می‌کنند. این در حالی است که ایمنی پایین خودروهای بنزینی تولید داخل، به‌ویژه در مواقع تصادفات و شرایط بحرانی، نگرانی‌های جدی درباره استانداردهای ایمنی و کیفیت تولید آن‌ها را ایجاد کرده است.